ΚΑΡΚΙΝΟΣ ΣΤΟΜΑΧΟΥ

Τι είναι και γιατί χρειάζεται προσοχή;

Ο καρκίνος στομάχου είναι ένας σοβαρός, αλλά αντιμετωπίσιμος καρκίνος που ξεκινά από το εσωτερικό τοίχωμα του στομάχου. Στις περισσότερες περιπτώσεις, πρόκειται για γαστρικό αδενοκαρκίνωμα, δηλαδή κακοήθη όγκο που αναπτύσσεται από τα κύτταρα του γαστρικού βλεννογόνου. Η εξέλιξή του είναι συνήθως αργή και μπορεί να περάσουν χρόνια μέχρι να εμφανιστεί κλινικά.

Παρόλο που σε παγκόσμιο επίπεδο είναι ο 5ος πιο συχνός τύπος καρκίνου, στα πρώτα στάδια ο καρκίνος του στομάχου μπορεί να μην προκαλεί έντονα ή χαρακτηριστικά συμπτώματα. Αυτό καθιστά την έγκαιρη διάγνωση δύσκολη, κάτι που επηρεάζει άμεσα την πρόγνωση. Όταν όμως διαγνωστεί νωρίς, μπορεί να αντιμετωπιστεί με πολύ καλά αποτελέσματα.

Στην Ελλάδα, όπως και σε πολλές άλλες χώρες, η νόσος εμφανίζεται συχνότερα σε άτομα άνω των 50 ετών, κυρίως άνδρες, αλλά δεν αποκλείεται να προσβάλει και νεότερους ασθενείς, ειδικά όταν υπάρχουν προδιαθεσικοί παράγοντες, όπως χρόνια γαστρίτιδα από ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού, οικογενειακό ιστορικό ή κάποιες διατροφικές συνήθειες.

Ιστολογικοί τύποι καρκίνου στομάχου

Ο πιο συχνός τύπος είναι το αδενοκαρκίνωμα του στομάχου, το οποίο ευθύνεται για πάνω από το 90% των περιπτώσεων. Εκτός από το αδενοκαρκίνωμα, υπάρχουν και άλλοι πιο σπάνιοι τύποι κακοήθων όγκων του στομάχου:

• Γαστρικό λέμφωμα: καρκίνος που αναπτύσσεται από τον λεμφικό ιστό του στομάχου. Συνδέεται συχνά με χρόνια λοίμωξη από ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού (H. Pylori).
• Στρωματικοί όγκοι του γαστρεντερικού (GIST): ξεκινούν από ειδικά κύτταρα του τοιχώματος του στομάχου (κύτταρα Cajal) και μπορεί να έχουν διαφορετική βιολογική συμπεριφορά.
• Σαρκώματα: όγκοι που προέρχονται από τους μυς ή τους συνδετικούς ιστούς του στομάχου.
• Νευροενδοκρινείς όγκοι: σπάνιοι και συχνά πιο αργής εξέλιξης, εμφανίζονται από κύτταρα του νευροενδοκρινικού συστήματος.

Παρά την ποικιλία τους, οι παραπάνω τύποι είναι αρκετά σπάνιοι σε σχέση με το αδενοκαρκίνωμα, που αποτελεί και την κύρια αιτία των περισσότερων περιστατικών καρκίνου στομάχου.

Συμπτώματα του καρκίνου του στομάχου

Ο καρκίνος στομάχου στα αρχικά στάδια συχνά δεν προκαλεί καθόλου συμπτώματα. Αυτό σημαίνει ότι η νόσος μπορεί να εξελίσσεται σιωπηρά για μεγάλο χρονικό διάστημα, χωρίς ο ασθενής να το αντιληφθεί. Όταν τελικά εμφανιστούν συμπτώματα, συνήθως είναι γενικά ή ασαφή, και εύκολα αποδίδονται σε πιο κοινές και καλοήθεις καταστάσεις, όπως δυσπεψία ή γαστρίτιδα.

Πολλοί ασθενείς αναζητούν στο διαδίκτυο πληροφορίες για «συμπτώματα καρκίνου στομάχου», ειδικά όταν τα ενοχλήματά τους επιμένουν. Ορισμένα από τα πιο συχνά συμπτώματα που αναφέρουν περιλαμβάνουν:

• Αίσθημα φουσκώματος ή πρώιμης πληρότητας μετά από μικρά γεύματα: Πολλοί ασθενείς νιώθουν ότι χορταίνουν πολύ γρήγορα και αισθάνονται ένα βάρος ψηλά στην κοιλιά, κάτω από το στέρνο.
• Δυσπεψία, καούρες ή πόνος στο στομάχι: Ένα επίμονο, δυσάρεστο αίσθημα καύσου ή πόνος στο άνω μέρος της κοιλιάς, που θυμίζει συμπτώματα έλκους ή γαστροοισοφαγικής παλινδρόμησης.
• Απώλεια όρεξης και ανεξήγητη απώλεια βάρους: Συχνά ο ασθενής χάνει βάρος χωρίς να προσπαθεί, εμφανίζοντας και αποστροφή προς συγκεκριμένες τροφές, όπως το κρέας.
• Ναυτία και έμετος: Επίμονη ναυτία ή και επεισόδια εμέτου, ειδικά σε πιο προχωρημένα στάδια. Αν υπάρχει αιμορραγία, ο έμετος μπορεί να περιέχει αίμα (αιματέμεση).
• Αίμα στα κόπρανα (μέλαινα): Η παρουσία μαύρων ή πίσσας-όψης κοπράνων μπορεί να υποδηλώνει αιμορραγία στο ανώτερο πεπτικό. Συχνά αυτό το σύμπτωμα οδηγεί στην αναζήτηση βοήθειας ή πληροφοριών τύπου «αίμα στα κόπρανα – καρκίνος στομάχου».
• Δυσφαγία (δυσκολία στην κατάποση): Αν ο όγκος βρίσκεται κοντά στην ένωση του στομάχου με τον οισοφάγο, μπορεί να παρουσιαστεί δυσκολία κατάποσης στερεών ή και υγρών τροφών.
• Αδυναμία, κόπωση και αναιμία: Η χρόνια απώλεια αίματος από έναν όγκο στο στομάχι μπορεί να οδηγήσει σε σιδηροπενική αναιμία, με αποτέλεσμα έντονη κόπωση, ωχρότητα και μειωμένη αντοχή.
• Πρήξιμο της κοιλιάς (ασκίτης): Σε προχωρημένα στάδια, ο καρκίνος μπορεί να επεκταθεί στο περιτόναιο, προκαλώντας συσσώρευση υγρού και διόγκωση της κοιλιάς.
• Ίκτερος: Όταν υπάρχουν μεταστάσεις στο ήπαρ ή απόφραξη της χοληφόρου οδού, μπορεί να παρουσιαστεί ίκτερος κιτρίνισμα στο δέρμα και στα μάτια, ένδειξη προχωρημένης νόσου.

Προσοχή: Πολλά από τα παραπάνω συμπτώματα μπορεί να σχετίζονται και με καλοήθεις παθήσεις. Ωστόσο, αν επιμένουν για πάνω από δύο εβδομάδες ή επιδεινώνονται, είναι σημαντικό να απευθυνθείτε σε γαστρεντερολόγο για περαιτέρω διερεύνηση. Η έγκαιρη ανίχνευση των πρώιμων συμπτωμάτων του καρκίνου στομάχου είναι καθοριστική για τη βελτίωση της πρόγνωσης.

Πώς γίνεται η διάγνωση του καρκίνου στομάχου;

Η διάγνωση του καρκίνου στομάχου ξεκινά από τη λήψη λεπτομερούς ιατρικού ιστορικού και τη φυσική εξέταση από τον ειδικό. Αν υπάρχουν ενδείξεις, ο γιατρός προχωρά σε σειρά εξετάσεων για να επιβεβαιώσει τη διάγνωση και να καθορίσει το στάδιο της νόσου:

• Αιματολογικές εξετάσεις: Ενδέχεται να αποκαλύψουν σημεία αναιμίας ή άλλες αποκλίσεις. Ορισμένοι δείκτες όγκου (CEA, CA 19-9) μπορούν να παρακολουθούνται επικουρικά, αλλά δεν είναι ειδικοί.
• Έλεγχος κοπράνων για απόκρυφο αίμα: Ανιχνεύει μικρές ποσότητες αίματος που δεν είναι εμφανείς με γυμνό μάτι. Χρήσιμο ως screening test.
• Γαστροσκόπηση (ενδοσκόπηση άνω πεπτικού): Η βασική εξέταση για την ανίχνευση καρκίνου στομάχου. Επιτρέπει την άμεση επισκόπηση του βλεννογόνου και τη λήψη βιοψιών από ύποπτες περιοχές. Η βιοψία είναι απαραίτητη για την οριστική διάγνωση.
• Απεικονιστικές εξετάσεις:
  • Αξονική τομογραφία (CT) θώρακος-κοιλίας: Για εκτίμηση τοπικής επέκτασης και μεταστάσεων.
  • PET-CT ή MRI: Εξετάσεις για καλύτερη χαρτογράφηση σε ορισμένες περιπτώσεις, κυρίως όταν σχεδιάζεται επέμβαση.
  • Ενδοσκοπικός υπέρηχος (EUS): Εξειδικευμένη εξέταση για την εκτίμηση του βάθους διήθησης του όγκου και των λεμφαδένων.
• Διαγνωστική λαπαροσκόπηση: Σε επιλεγμένες περιπτώσεις, γίνεται για άμεση επισκόπηση της κοιλιακής κοιλότητας και εντοπισμό πιθανών μικροσκοπικών μεταστάσεων που δεν φαίνονται στην αξονική.

Η τελική σταδιοποίηση (TNM) γίνεται με βάση το μέγεθος και βάθος του όγκου (T), τη συμμετοχή λεμφαδένων (N) και την παρουσία μεταστάσεων (M). Από εκεί και πέρα, σχεδιάζεται το κατάλληλο θεραπευτικό πλάνο (χειρουργείο, χημειοθεραπεία, ανοσοθεραπεία κ.λπ.).

Χειρουργική αντιμετώπιση του καρκίνου του στομάχου (Γαστρεκτομή)

Η χειρουργική επέμβαση αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο της θεραπείας για τον καρκίνο του στομάχου, εφόσον η νόσος δεν έχει δώσει απομακρυσμένες μεταστάσεις. Η κύρια χειρουργική τεχνική είναι η γαστρεκτομή, δηλαδή η αφαίρεση ολόκληρου ή μέρους του στομάχου, σε συνδυασμό με λεμφαδενικό καθαρισμό (εκτομή γειτονικών λεμφαδένων), με στόχο την πλήρη αφαίρεση της καρκινικής νόσου.

Είδη γαστρεκτομής

Ανάλογα με τη θέση και την έκταση του όγκου, η γαστρεκτομή διακρίνεται σε:

• Μερική (υφολική) γαστρεκτομή: Αφαιρείται το κατώτερο ή μέσο τμήμα του στομάχου που περιέχει τον όγκο, διατηρώντας το υγιές υπόλοιπο. Η συνέχιση της πέψης επιτυγχάνεται με σύνδεση του στομάχου με το λεπτό έντερο (γαστροεντερική αναστόμωση).
• Ολική γαστρεκτομή: Όταν ο όγκος καταλαμβάνει μεγάλο μέρος του στομάχου ή εντοπίζεται κοντά στον οισοφάγο, αφαιρείται ολόκληρο το στομάχι. Ο οισοφάγος συνδέεται απευθείας με το λεπτό έντερο (οισοφαγοεντερική αναστόμωση), ώστε να διατηρηθεί η λειτουργικότητα του πεπτικού συστήματος.

Σε προχωρημένους όγκους, ενδέχεται να αφαιρεθούν και τμήματα άλλων οργάνων (π.χ. σπλήνας, πάγκρεας, ήπαρ) εφόσον υπάρχει επέκταση της νόσου.

Ελάχιστα επεμβατικές τεχνικές

Η παραδοσιακή μέθοδος είναι η ανοικτή γαστρεκτομή, όπου γίνεται μεγάλη τομή στην κοιλιά. Ωστόσο, σήμερα είναι διαθέσιμες ελάχιστα επεμβατικές μέθοδοι, που προσφέρουν σημαντικά πλεονεκτήματα:

• Λαπαροσκοπική γαστρεκτομή: Γίνεται μέσω μικρών τομών, χρησιμοποιώντας κάμερα και λεπτά εργαλεία. Εξασφαλίζοντας ελάχιστο μετεγχειρητικό πόνο, ταχύτερη ανάρρωση, μικρότερο τραύμα και καλύτερο αισθητικό αποτέλεσμα.
• Ρομποτική γαστρεκτομή: Εξελιγμένη μορφή λαπαροσκοπικής χειρουργικής. Ο χειρουργός χειρίζεται ρομποτικά εργαλεία με απόλυτη ακρίβεια, απολαμβάνοντας τρισδιάστατη εικόνα υψηλής ευκρίνειας και μεγαλύτερη ευχέρεια στις κινήσεις, ιδιαίτερα σε λεπτούς χειρισμούς όπως οι αναστομώσεις.

Ογκολογική αποτελεσματικότητα και επιλογή τεχνικής

Όλες οι τεχνικές ανοικτή, λαπαροσκοπική, ρομποτική είναι ισοδύναμες ογκολογικά, όταν εκτελούνται από έμπειρες χειρουργικές ομάδες. Η επιλογή μεθόδου βασίζεται κυρίως:

• στην έκταση και θέση του όγκου,
• στις ανατομικές ιδιαιτερότητες του ασθενούς,
• στη γενική κατάσταση της υγείας του και
• στην εμπειρία της χειρουργικής ομάδας.

Σε ορισμένες περιπτώσεις, η ανοικτή προσέγγιση μπορεί να θεωρηθεί απαραίτητη για ριζική αφαίρεση. Αντίθετα, όταν είναι εφικτό, η ελάχιστα επεμβατική τεχνική προτιμάται λόγω των πλεονεκτημάτων της για την ανάρρωση.

Ενδοσκοπική εκτομή για πρώιμο καρκίνο

Σε πολύ πρώιμα στάδια (π.χ. ενδοβλεννογόνιο καρκίνωμα), μπορεί να αρκεί η ενδοσκοπική αφαίρεση του όγκου μέσω γαστροσκόπησης, χωρίς ανάγκη χειρουργείου. Αυτή η επιλογή εφαρμόζεται σε επιλεγμένους ασθενείς και προϋποθέτει αυστηρά κριτήρια.

Καρκίνος Στομάχου – Χημειοθεραπεία και Ακτινοθεραπεία

Η χειρουργική επέμβαση είναι ο βασικός τρόπος αντιμετώπισης του καρκίνου του στομάχου, όμως τις περισσότερες φορές δεν είναι αρκετή από μόνη της. Για να μειωθεί ο κίνδυνος υποτροπής και να αυξηθούν οι πιθανότητες ίασης, συχνά συνδυάζεται με χημειοθεραπεία και ακτινοθεραπεία.

Χημειοθεραπεία

Η χημειοθεραπεία είναι η χορήγηση φαρμάκων που καταστρέφουν τα καρκινικά κύτταρα ή εμποδίζουν την ανάπτυξή τους. Στον καρκίνο στομάχου, η χημειοθεραπεία μπορεί να δοθεί:

• Μετά το χειρουργείο (επικουρικά), για να εξαφανίσει τυχόν καρκινικά κύτταρα που μπορεί να έχουν μείνει πίσω.
• Πριν το χειρουργείο (νεοεπικουρικά), για να μικρύνει ο όγκος και να γίνει η επέμβαση πιο εύκολη και αποτελεσματική.
• Σε προχωρημένο στάδιο (μεταστατική νόσος), όταν ο καρκίνος έχει εξαπλωθεί σε άλλα όργανα και δεν μπορεί να αφαιρεθεί. Σε αυτή την περίπτωση, η χημειοθεραπεία στοχεύει στον έλεγχο της νόσου και στην παράταση της ζωής.

Τα τελευταία χρόνια, σε ορισμένους ασθενείς χρησιμοποιούνται και στοχευμένες θεραπείες (π.χ. trastuzumab) ή ανοσοθεραπεία (π.χ. pembrolizumab), που δρουν πιο ειδικά στον τύπο του όγκου και προσφέρουν καλύτερα αποτελέσματα.

Ακτινοθεραπεία

Η ακτινοθεραπεία χρησιμοποιεί ακτίνες υψηλής ενέργειας για να καταστρέψει τα καρκινικά κύτταρα στην περιοχή του όγκου. Στον καρκίνο του στομάχου, εφαρμόζεται κυρίως:

• Μαζί με χημειοθεραπεία, πριν ή μετά το χειρουργείο, σε επιλεγμένες περιπτώσεις.
• Όταν έχει μείνει υπολειμματικός όγκος μετά τη γαστρεκτομή.
• Παλιατικά, για να ανακουφίσει συμπτώματα όπως πόνο ή αιμορραγία σε προχωρημένα στάδια.

Δεν χρησιμοποιείται ως μόνη θεραπεία με σκοπό την ίαση, εκτός σπάνιων περιπτώσεων.

Εξατομικευμένη Αντιμετώπιση

Το θεραπευτικό πλάνο εξαρτάται από:

• Το στάδιο του καρκίνου
• Την κατάσταση της υγείας του ασθενούς
• Τη μορφολογία και βιολογία του όγκου

Για παράδειγμα:

• Σε πρώιμο στάδιο, μπορεί να αρκεί μόνο η χειρουργική αφαίρεση.
• Σε ενδιάμεσο στάδιο, χρειάζεται συνδυασμός χειρουργείου και φαρμακευτικής αγωγής.
• Σε μεταστατικό στάδιο, βασική είναι η φαρμακευτική θεραπεία με στόχο την παράταση και τη βελτίωση της ποιότητας ζωής.

Καρκίνος Στομάχου – Ολιστική και Ομαδική Αντιμετώπιση

Η θεραπεία για τον καρκίνο στομάχου δεν αφορά μόνο τον όγκο. Χρειάζεται συνολική προσέγγιση, με βάση τις ανάγκες του κάθε ασθενούς. Στα σύγχρονα ιατρικά κέντρα, η φροντίδα γίνεται από ομάδα ειδικών που συνεργάζονται στενά. Κάθε μέλος της ομάδας έχει ρόλο κλειδί στη διάγνωση, τη θεραπεία και την αποκατάσταση.

Ποιοι συμμετέχουν στην ομάδα:

• Χειρουργός Ογκολόγος
  Ο γιατρός που αναλαμβάνει τη γαστρεκτομή και καθοδηγεί τη χειρουργική πορεία.
• Παθολόγος-Ογκολόγος
  Εκτιμά αν χρειάζεται χημειοθεραπεία ή άλλη φαρμακευτική αγωγή. Παρακολουθεί την πορεία της νόσου.
• Ακτινοθεραπευτής
  Σχεδιάζει και εφαρμόζει την ακτινοθεραπεία, όταν ενδείκνυται σε συνδυασμό με άλλες θεραπείες.
• Ακτινολόγος
  Βοηθά στη διάγνωση και παρακολούθηση του καρκίνου στομάχου με εξετάσεις όπως αξονική, μαγνητική ή PET scan.
• Γαστρεντερολόγος
  Συχνά εντοπίζει πρώτος τον όγκο με γαστροσκόπηση και μπορεί να χρειαστεί ξανά για ενδοσκοπικές πράξεις, όπως τοποθέτηση stent.
• Παθολογοανατόμος
  Εξετάζει τα δείγματα από βιοψίες και το χειρουργείο. Επιβεβαιώνει τη διάγνωση και την έκταση του όγκου.
• Νοσηλευτές Ογκολογίας και Συντονιστές Φροντίδας
  Έχουν εμπειρία στον καρκίνο στομάχου. Φροντίζουν τον ασθενή, δίνουν οδηγίες για το σπίτι και φροντίζουν για την ομαλή επικοινωνία της ομάδας.
• Διαιτολόγος – Διατροφολόγος
  Παρακολουθεί τη διατροφή του ασθενούς πριν και μετά την επέμβαση. Προτείνει πρακτικές λύσεις για σωστή θρέψη και διαχείριση βάρους.

 

Γιατί έχει σημασία η ομαδική προσέγγιση;

Η θεραπεία του καρκίνου στομάχου είναι σύνθετη. Οι αποφάσεις παίρνονται συλλογικά σε ειδικές συνεδριάσεις (ογκολογικά συμβούλια), όπου κάθε ειδικός καταθέτει την άποψή του. Έτσι, ο ασθενής έχει στη διάθεσή του ένα ολοκληρωμένο, εξατομικευμένο πλάνο. Αυτό σημαίνει καλύτερα ιατρικά αποτελέσματα και πιο σίγουρη πορεία.

Η συνεργασία μεταξύ ειδικοτήτων βελτιώνει:

• Την ακρίβεια της διάγνωσης
• Την επιλογή της κατάλληλης θεραπείας
• Την ποιότητα ζωής του ασθενούς

Ο καρκίνος στομάχου χρειάζεται έγκαιρη διάγνωση, σωστό σχεδιασμό και φροντίδα από εξειδικευμένη ομάδα. Ολιστικά και ανθρώπινα. Αυτός είναι ο δρόμος για το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα.

Παρακολούθηση μετά την επέμβαση για καρκίνο στομάχου

Μετά το χειρουργείο και τις πιθανές συμπληρωματικές θεραπείες, ξεκινά η φάση της παρακολούθησης. Στόχος είναι να εντοπιστεί έγκαιρα πιθανή υποτροπή του καρκίνου στομάχου και να αντιμετωπιστούν μακροχρόνιες επιπτώσεις της θεραπείας.

Η παρακολούθηση βασίζεται σε τακτικά ραντεβού με τον γιατρό. Συνήθως, τα πρώτα 2-3 χρόνια οι επισκέψεις γίνονται κάθε 3-6 μήνες. Μετά, εφόσον όλα πάνε καλά, αραιώνουν σε ετήσια βάση.

Τι περιλαμβάνει το follow-up

• Κλινική εξέταση
  Ο γιατρός λαμβάνει νέο ιστορικό, ελέγχει την κοιλιά, τους λεμφαδένες και άλλα πιθανά σημεία υποτροπής.
• Εξετάσεις αίματος
  Γίνονται για έλεγχο αναιμίας, ηπατικής και νεφρικής λειτουργίας, και πιθανών διατροφικών ελλείψεων (Β12, σίδηρος, φολικό οξύ), ειδικά σε ασθενείς με ολική γαστρεκτομή.
• Απεικονιστικός έλεγχος
  Ανάλογα με την περίπτωση, γίνεται περιοδικά αξονική τομογραφία κοιλίας και θώρακα για αποκλεισμό υποτροπής ή μεταστάσεων. Σε ασθενείς με μερική γαστρεκτομή, μπορεί να χρειάζεται περιοδική γαστροσκόπηση στο χειρουργικό υπόλοιπο του στομάχου.
• Έλεγχος συμπτωμάτων
  Πολλοί ασθενείς εμφανίζουν ενοχλήσεις όπως παλινδρόμηση, σύνδρομο dumping, ή αλλαγές στις συνήθειες του εντέρου. Ο γιατρός και ο διατροφολόγος προτείνουν τρόπους αντιμετώπισης (μικρά γεύματα, αποφυγή γλυκών τροφών, διατροφικά ένζυμα κ.ά.).

Υγιεινός τρόπος ζωής μετά τη θεραπεία

Κατά τη διάρκεια της παρακολούθησης, είναι σημαντικό ο ασθενής να:

• ακολουθεί ισορροπημένη διατροφή,
• αποφεύγει κάπνισμα και υπερβολικό αλκοόλ,
• ασκείται όσο το επιτρέπει η κατάστασή του,
• τηρεί τις οδηγίες του γιατρού.

Οι υγιεινές συνήθειες βοηθούν στην αποκατάσταση και μειώνουν τον κίνδυνο επιπλοκών ή άλλων παθήσεων.

Συχνές Ερωτήσεις για τον Καρκίνο Στομάχου

Ζωή μετά από γαστρεκτομή – τι αλλάζει;

Η ζωή μετά από γαστρεκτομή (μερική ή ολική) συνεχίζεται κανονικά, αλλά απαιτεί κάποιες αλλαγές, κυρίως στη διατροφή.

Μετά από μερική γαστρεκτομή:
Το υπόλοιπο στομάχι σταδιακά προσαρμόζεται. Οι ασθενείς μπορούν να φάνε ποικιλία τροφών. Συνιστώνται μικρά και συχνά γεύματα, αποφυγή βαριών ή πολύ λιπαρών φαγητών και καλό μάσημα.

Μετά από ολική γαστρεκτομή:
Χρειάζεται περισσότερη προσαρμογή. Το φαγητό περνά κατευθείαν στο έντερο, χωρίς να “κρατιέται” στο στομάχι. Ο ασθενής πρέπει να τρώει 6-8 πολύ μικρά γεύματα την ημέρα. Αρχικά παρατηρείται απώλεια βάρους, αλλά σταθεροποιείται με σωστή καθοδήγηση.

Προβλήματα που μπορεί να εμφανιστούν:

• Σύνδρομο Dumping: Συμπτώματα όπως ταχυκαρδία, εφίδρωση, διάρροια μετά το φαγητό. Αντιμετωπίζεται με μικρά γεύματα, αποφυγή ζάχαρης, ανάπαυση μετά το φαγητό.
• Ανεπάρκεια βιταμινών: Μετά από ολική γαστρεκτομή, χρειάζονται ενέσεις βιταμίνης B12, πιθανώς και άλλα συμπληρώματα (σίδηρος, ασβέστιο, βιταμίνη D).
• Διατροφικές οδηγίες: Πρωτεΐνες σε κάθε γεύμα (κρέας, αυγά, ψάρι), λίγα λιπαρά, αποφυγή ζάχαρης, υγρά ανάμεσα στα γεύματα.
• Άσκηση: Συνιστάται, όταν το επιτρέπει η ανάρρωση. Βοηθά στη φυσική κατάσταση και τη διάθεση.

Ψυχολογικά, οι πρώτοι μήνες είναι απαιτητικοί. Με υποστήριξη από γιατρούς και οικογένεια, η καθημερινότητα σταθεροποιείται. Πολλοί ασθενείς επανέρχονται πλήρως.

Διατροφή και Καρκίνος Στομάχου – Ποιος είναι ο ρόλος της;

Η διατροφή παίζει σημαντικό ρόλο στην πρόληψη του καρκίνου στομάχου αλλά και στην ανάρρωση μετά τη θεραπεία.

Για πρόληψη:

• Αποφύγετε παστά, καπνιστά, πολύ αλμυρά φαγητά.
• Προτιμήστε φρέσκα φρούτα, λαχανικά, άπαχη πρωτεΐνη και δημητριακά ολικής άλεσης.
• Μην καπνίζετε και περιορίστε το αλκοόλ.
• Ελέγξτε για λοίμωξη από ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού (H. pylori). Αν υπάρχει, θεραπεύεται με αντιβίωση.

Μετά τη θεραπεία:

• Συνεργασία με διαιτολόγο για εξατομικευμένο πλάνο.
• Μικρά και συχνά γεύματα για καλύτερη απορρόφηση.
• Πρωτεΐνες σε κάθε γεύμα.
• Μαλακά φρούτα και λαχανικά στην αρχή.
• Αποφύγετε τροφές που ενοχλούν (τηγανητά, πικάντικα, πολύ ωμά).
• Πίνετε υγρά ανάμεσα στα γεύματα, όχι μαζί με το φαγητό.
• Λαμβάνετε τα συμπληρώματα που θα σας συστήσει ο γιατρός σας.

Η σωστή διατροφή ενισχύει το σώμα, το ανοσοποιητικό σύστημα και βοηθά στην ποιότητα ζωής μετά από καρκίνο στομάχου.

Είναι κληρονομικός ο Καρκίνος Στομάχου;

Στις περισσότερες περιπτώσεις, όχι. Ο καρκίνος στομάχου είναι κατά 97% σποραδικός, δηλαδή δεν μεταβιβάζεται από γενιά σε γενιά. Συνδέεται κυρίως με περιβαλλοντικούς παράγοντες: διατροφή, κάπνισμα, H. pylori.

 

 

Πότε μπορεί να είναι κληρονομικός:

• Σε περίπου 3% των περιπτώσεων, υπάρχουν γονιδιακές μεταλλάξεις που αυξάνουν τον κίνδυνο.
• Το πιο γνωστό παράδειγμα είναι το σύνδρομο κληρονομικού διάχυτου γαστρικού καρκίνου (HDGC), που συνδέεται με μετάλλαξη στο γονίδιο CDH1.
• Υπάρχουν και άλλα σύνδρομα (Lynch, FAP, Li-Fraumeni) που σχετίζονται με διάφορους καρκίνους, και σε μικρότερο βαθμό με τον καρκίνο στομάχου.

Αν έχετε πολλαπλά περιστατικά καρκίνου στομάχου στην οικογένεια:

• Κάντε γενετική συμβουλευτική.
• Ίσως χρειαστούν προληπτικές γαστροσκοπήσεις και τακτικός έλεγχος.

Συμπερασματικά – Τι πρέπει να γνωρίζετε για τον καρκίνο στομάχου

Ο καρκίνος στομάχου είναι συνήθως σποραδικός και όχι άμεσα κληρονομικός. Στις περισσότερες περιπτώσεις δεν σχετίζεται με κάποιο γενετικό νόσημα. Παρ’ όλα αυτά, εάν στην οικογένεια υπάρχουν πολλά περιστατικά ή αν ο καρκίνος εμφανίστηκε σε νεαρή ηλικία, είναι σημαντικό να το συζητήσετε με τον γιατρό. Ίσως χρειαστεί περαιτέρω έλεγχος ή παρακολούθηση.

Η πρόληψη είναι δυνατή. Υιοθετήστε υγιεινή διατροφή, περιορίστε το κάπνισμα και το αλκοόλ, ελέγξτε για ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού και δώστε προσοχή σε επίμονα συμπτώματα, όπως πόνο, δυσφορία, απώλεια βάρους ή ανορεξία. Όσο πιο νωρίς εντοπιστεί ο γαστρικός καρκίνος, τόσο καλύτερες είναι οι πιθανότητες θεραπείας.

Αν έχετε ερωτήσεις ή ανησυχίες, επικοινωνήστε άμεσα με τον γιατρό σας. Ο Δρ. Σωτήρης Γαβριήλ, εξειδικευμένος χειρουργός παχυσαρκίας, ογκολογίας και πεπτικού, και η ομάδα του, είναι δίπλα σας. Παρέχουν καθοδήγηση, διάγνωση και προηγμένες θεραπείες για τον καρκίνο στομάχου, με στόχο τη στήριξη του ασθενούς σε κάθε στάδιο από τη διάγνωση έως την πλήρη αποκατάσταση.

Η έγκαιρη διάγνωση σώζει ζωές. Με σωστή φροντίδα και υποστήριξη, πολλοί ασθενείς με καρκίνο στομάχου επιστρέφουν σε φυσιολογική και ποιοτική ζωή.