ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ ΚΗΛΗΣ
Κήλη ονομάζεται η πρόπτωση και προβολή μέρους του εντέρου λόγω εξασθένησης τμήματος του κοιλιακού τοιχώματος. Η παρουσία κήλης γίνεται εύκολα αντιληπτή από τον ασθενή, ο οποίος όταν βρίσκεται σε όρθια στάση παρατηρεί μια προπέτεια (εξόγκωμα) στην πάσχουσα περιοχή. Η προπέτεια αρχικά είναι ανατασσόμενη και υποχωρεί όταν ο ασθενής ξαπλώνει ή πιέζει το σημείο. Συνοδεύεται άλλοτε από δυσφορία, άλλοτε από πόνο που γίνεται εντονότερος με την άρση βάρους, το βήχα ή μετά από πολύωρη ορθοστασία. Όταν ο πόνος γίνεται έντονος, οξύς και επίμονος ενδέχεται να προκαλείται από περίσφυξη, η οποία χρήζει άμεσης χειρουργικής αντιμετώπισης ώστε να αποφευχθεί η ισχαιμία και η νέκρωση του εντέρου. Σ’ αυτή την περίπτωση είναι επιβεβλημένη η άμεση επικοινωνία του ασθενή με τον γιατρό του, διότι οποιαδήποτε καθυστέρηση μπορεί να απειλήσει ακόμη τη ζωή του. Η κήλη μπορεί να υπάρχει εκ γενετής, ή να δημιουργηθεί εξαιτίας διαφόρων παραγόντων, όπως η πίεση στα τοιχώματα της κοιλιάς που προκαλείται από χρόνιο βήχα, δυσκοιλιότητα, παχυσαρκία, εγκυμοσύνη ή ενασχόληση με χειρωνακτικές εργασίες που απαιτούν την συχνή άρση βάρους. Επίσης, μπορεί να προκληθεί μετά από τραυματισμό ή χειρουργική επέμβαση.
Τα ειδη των κηλων ειναι:
Η οριστική αντιμετώπισή τους γίνεται χειρουργικά, αφού δεν υπάρχουν συντηρητικές μέθοδοι θεραπείας. Προσωρινή χρήση κηλεπιδέσμου συνιστάται μόνο σε περιπτώσεις που επιβάλλεται η καθυστέρηση της χειρουργικής αντιμετώπισης, καθώς υπάρχει ο κίνδυνος σχηματισμού ουλώδους ιστού γύρω από την κήλη, ο οποίος καθιστά δυσκολότερη την μετέπειτα χειρουργική αντιμετώπιση.
Η ιδανική χειρουργική μέθοδος αποκατάστασης της κήλης είναι η λαπαροσκοπική, κατά την οποία τοποθετείται χειρουργικό πλέγμα πάνω στη βλάβη, μέσω οπών μεγέθους μόλις 5 χιλιοστών. Το πολύ μικρό μέγεθος της τομής, αποκλείει αιμορραγίες, έντονους μετεγχειρητικούς πόνους και πολυήμερη παραμονή του ασθενή στο νοσοκομείο, η οποία δεν ξεπερνά τις 24 ώρες. Επιπλέον, η λαπαροσκοπική αποκατάσταση υπερτερεί έναντι της ανοιχτής χειρουργικής αντιμετώπισης της κήλης, λόγω απουσίας μετεγχειρητικών φλεγμονών και λοιμώξεων και περιορισμού της πιθανότητας επανεμφάνισης της κήλης σε ποσοστό κάτω του 1%.
Προεγχειρητικά, ο ασθενής υποβάλλεται σε απλό καρδιολογικό αναπνευστικό και αιματολογικό έλεγχο. Σε περίπτωση που λαμβάνει αντιπηκτικά ή ασπιρίνη, διακόπτεται η λήψη τους 5-7 ημέρες πριν από την επέμβαση.
Η επέμβαση γίνεται με επισκληρίδια ή γενική αναισθησία και ο ασθενής μπορεί να επιστρέψει στο σπίτι του αμέσως μόλις είναι σε θέση να περπατήσει, στις περισσότερες περιπτώσεις αυθημερόν. Η επιστροφή στις καθημερινές δραστηριότητες γίνεται σε λίγες ημέρες.
Ο μετεγχειρητικός πόνος είναι συνήθως ήπιος και αντιμετωπίζεται με απλά αναλγητικά. Όπως προαναφέρθηκε, η πιθανότητα επιπλοκών είναι εξαιρετικά σπάνια, όμως σε περίπτωση εμφάνισής τους αντιμετωπίζονται εύκολα και συντηρητικά, με τη λήψη φαρμακευτικής αγωγής. Ο ασθενής θα πρέπει να αποταθεί αμέσως στον χειρουργό σε περίπτωση αιμορραγίας, πυρετού, έντονου πρηξίματος στην κοιλιά, ναυτίας ή εμέτου. Η επανεξέτασή του γίνεται 10-15 ημέρες μετά την επέμβαση.
ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΔΙΑΦΡΑΓΜΑΤΟΚΗΛΗΣ – BARRETT
Όταν μιλάμε για τον οισοφάγο Barrett αναφερόμαστε στην παθολογική αλλαγή (μεταπλασία) των κυττάρων που σχηματίζουν την εσωτερική επικάλυψη, το λεγόμενο επιθηλιο, του κατώτερου οισοφάγου. Η αιτία αυτής της βλάβης είναι η χρόνια έκθεση στο οξύ του στομάχου το οποίο σταδιακά καίει τον οισοφάγο. Αυτό συμβαίνει σχεδόν σε όλες τις περιπτώσεις λόγω της γαστροοισοφαγικής παλινδρόμησης.
Είναι προκαρκινοματώδης κατάσταση, γι’ αυτό πρέπει να αντιμετωπίζεται άμεσα και ριζικά. Η μόνιμη λύση είναι η θεραπεία της παλινδρόμησης, ένα πολύ απλό χειρουργείο μιας ημέρας. Ο κίνδυνος του συγκεκριμένου χειρουργείου είναι μικρότερος από μια επέμβαση χολής στα χέρια ενός έμπειρου χειρουργού. Η νοσηλεία διαρκεί μια ημέρα και ο ασθενής μπορεί να επιστρέψει άμεσα στη δουλειά του χωρίς πόνους.
Τους επόμενους μήνες ο Barrett εξαφανίζεται, η παλινδρόμηση σταματά αμέσως τις επόμενες ημέρες ενω ο ασθενής παύει να λαμβάνει φαρμακευτική αγωγή.