Φιλοσοφικη προσεγγιση της νοσου της παχυσαρκιας, ως αποτελεσμα του συγχρονου τροπου ζωης

Η νόσος της παχυσαρκίας.
Στη σύγχρονη εποχή, ο δυτικός κόσμος ολοένα και αλλάζει, οι συνθήκες διαβίωσης συνεχώς μεταβάλλονται, βελτιώνονται, δημιουργώντας τις λεγόμενες κοινωνίες υπηρεσιών. Την ίδια ακριβώς εποχή, οι άνθρωποι που ζουν στις χώρες του τρίτου κόσμου, αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα, καθώς δεν διαθέτουν ούτε νερό ούτε φαγητό, τα στοιχειώδη δηλαδή για την επιβίωσή τους.

Και ενώ αυτές οι τριτοκοσμικές κοινωνίες χρειάζονται απαραίτητα την υποστήριξη του δυτικού κόσμου για να μπορέσει ο πληθυσμός τους να επιβιώσει, οι πολίτες των σύγχρονων κοινωνιών έχουν ανάγκη παρέμβασης της ιατρικής επιστήμης, της βαριατρικής χειρουργικής, προκειμένου να αντιμετωπίσουν τη νοσογόνο παχυσαρκία, στην οποία οδηγήθηκε ένα μεγάλο ποσοστό των μελών τους επειδή απολάμβανε σε επάρκεια τις τροφές. Έτσι λοιπόν, οι χειρουργικές επεμβάσεις παχυσαρκίας αποτελούν πλέον την μοναδική λύση για να μειωθεί η πρόσληψη τροφής και να επέλθει σημαντική απώλεια κιλών.

Αλλά ας μην γελιόμαστε. Μπορεί οι σύγχρονες κοινωνίες υπηρεσιών όντως να διαθέτουν αφθονία φαγητού, στην πραγματικότητα όμως πρόκειται για τροφές γενετικά τροποποιημένες, βιομηχανοποιημένες και υπερθερμιδικές,
οι οποίες μάλιστα κινούνται πάνω σε ένα ανταγωνιστικό μοντέλο ανάπτυξης και καταναλωτισμού!

Επιπλέον, η πλειοψηφία των ανθρώπων κάνει καθιστική ζωή που προκαλεί ελάττωση των καύσεων του οργανισμού, διακατέχεται από στρες και άγχος, γίνονται βουλιμικοί και φορτώνονται με περιττά κιλά.

Το πιο “τρομακτικό” κι εντυπωσιακό συγχρόνως είναι ότι η νόσος της παχυσαρκίας σταδιακά προκαλεί μετάλλαξη των ανθρώπινων γονιδίων από γενιά σε γενιά και μετατρέπεται σε μάστιγα – απειλή για το ανθρώπινο είδος!
Ειδικά το στρες, που μπορεί να οφείλεται στην αλλαγή του τρόπου ζωής, αποτελεί το σημαντικότερο παράγοντα που μπορεί να οδηγήσει τον άνθρωπο, που μέχρι πρότινος είχε φυσιολογικό βάρος, να γίνει παχύσαρκος. Αυτό την ίδια στιγμή τον κάνει ευάλωτο σε άλλες νόσους, όπως είναι η υπέρταση, ο σακχαρώδη διαβήτης, η άπνοια ύπνου και οι διαταραχές γονιμότητας. Παράλληλα η νοσογόνος παχυσαρκία με τις αισθητικές δυσμορφίες που επιφέρει στο σώμα, επηρεάζει σημαντικά την αυτοεκτίμηση του ατόμου, οδηγώντας το έτσι σε κοινωνική απομόνωση.

Είναι πια καιρός οι σύγχρονες κοινωνίες να αναπτύξουν εκείνους τους μηχανισμούς που σταδιακά θα καταργήσουν το σημερινό μοντέλο ανθρώπου με τα αδύνατα άκρα, την μεγάλη κοιλιά και την καμπούρα από τις πολλές ώρες εργασίας μπροστά σε ένα γραφείο. Πως μπορεί να γίνει αυτό; Με την ένταξη της άσκησης και της μεσογειακής διατροφής στην καθημερινότητα μας. Είναι απαραίτητο να επιστρέψουμε στη φιλοσοφία παλαιότερων εποχών, τότε που τα μέλη κάθε οικογένειας συγκεντρώνονταν ευλαβικά γύρω από το τραπέζι για να φάνε όλοι μαζί. Άλλωστε, ας μην ξεχνάμε, ότι η μεσογειακή κουζίνα έχει καθιερωθεί παγκοσμίως ως το πιο σωστό πρότυπο διατροφής.

Όσο για τον τόπο που ζούμε; Δυστυχώς η Αθήνα, ως πρωτεύουσα, τείνει να γίνει μία αφιλόξενη πόλη, χωρίς πεζοδρόμια για να περπατήσουν οι πολίτες της, χωρίς ποδηλατόδρομους για να αθληθούν. Τα πάντα γίνονται με το αυτοκίνητο και η Πολιτεία δεν φροντίζει να κάνει επιτέλους κάτι γι’ αυτό, να πείσει τον Έλληνα να αλλάξει νοοτροπία, υποδεικνύοντας του τους τρόπους. Επιπλέον, η ελληνική νομοθεσία πρέπει να γίνει ακόμη πιο αυστηρή, όσο αφορά την ποιότητα ελέγχου των προϊόντων που βρίσκονται στα ράφια των σούπερ μάρκετ, και όχι μόνο, ώστε να αποκλειστεί από την διατροφική αλυσίδα κάθε τι που είναι μεταλλαγμένο. Πρέπει να μπει καλά στη συνείδηση μας ότι το πρόχειρο και γρήγορο φαγητό είναι καιρός να το αποκλείσουμε από το διαιτολόγιο μας.

Από την άλλη, είναι εκπληκτικό το πόσο η τεχνολογία έχει επηρεάσει τον τρόπο ζωής ιδιαίτερα των νέων ανθρώπων, που περνάνε αμέτρητες ώρες μπροστά σε έναν ηλεκτρονικό υπολογιστή. Είναι φοβερό πως συναισθήματα χαράς και λύπης, ακόμη και η ερωτική ζωή διαπερνά μέσα από έναν ηλεκτρονικό υπολογιστή. Η αλλαγή αυτή, είναι λογικό να επιφέρει δυσάρεστα αποτελέσματα στην προσωπικότητα του ατόμου, αφού στην ουσία «ζει» με τον υπολογιστή, βρίσκεται καθηλωμένος επί ώρες σε μία καρέκλα και αναπόφευκτα γίνεται παχύσαρκος.

Η ιατρική επιστήμη, βλέποντας τις ανησυχητικές διαστάσεις που έχει λάβει ο συγκεκριμένος τρόπος ζωής, είχε χρέος να αντιμετωπίσει τη χειρότερη συνέπειά του, την παχυσαρκία, με το να ανακαλύψει και να εφαρμόσει τεχνικές που επαναφέρουν το σωματικό βάρος του ασθενή στα φυσιολογικά του επίπεδα.

Πλέον, ο μοναδικός και ριζικός τρόπος αντιμετώπισης της νοσογόνου παχυσαρκίας είναι η χειρουργική οδός. Δυστυχώς, είναι λυπηρό που όλα τα δεδομένα δείχνουν πως η εξέλιξη της σύγχρονης κοινωνίας θα συνεχιστεί κατά τον ίδιο τρόπο, τροποποιώντας αναγκαστικά και τα ανθρώπινα γονίδια. Ακόμη και εδώ η ιατρική επιστήμη είναι εκείνη που μπορεί να δώσει τη λύση παρεμβαίνοντας στη συμπεριφορά των γονιδίων.

Νομίζω πως είναι πλέον καιρός ο άνθρωπος να μπει σε μια διαδικασία προβληματισμού, να εστιάσει σε μία σειρά θεμάτων που έχουν βαρύτητα για την ίδια τη ζωή του, να ασχοληθεί με το περιβάλλον, με ζητήματα που απασχολούν τον κόσμο γενικότερα. Για παράδειγμα η υπερθέρμανση του πλανήτη και τα οικολογικά προβλήματα έχουν γίνει τόσο απειλητικά που θα επιφέρουν μακροπρόθεσμα αλλαγές στο ανθρώπινο είδος αλλά και σε όλα τα ζώντα πλάσματα. Επομένως, είναι καιρός ο καθένας από εμάς να βγει από το μικρόκοσμο του, να πάρει τις καταστάσεις στα χέρια του, να συμβάλλει στην επιβίωση του ανθρώπινου είδους, που οι παρούσες συνθήκες δείχνουν πως σε μερικά χρόνια το πιθανότερο είναι να έχει μεταλλαχθεί, όπως έχει ήδη συμβεί με τα τρόφιμα!